Proces boloński został zapoczątkowany 19 czerwca 1999 roku, kiedy to ministrowie
odpowiedzialni za szkolnictwo wyższe z 29 krajów Europy, podpisując Deklarację
Bolońską, zobowiązali się do utworzenia do 2010 roku wspólnego Europejskiego
Obszaru Szkolnictwa Wyższego (European Higher Education Area). Głównym celem
przyświecającym sygnatariuszom Deklaracji było zintensyfikowanie europejskiej
mobilności absolwentów szkół wyższych oraz poprawienie szans na zatrudnienie
obywateli Europy na światowym rynku pracy, co przekładać się będzie na zwiększenie
międzynarodowej konkurencyjności europejskich systemów szkolnictwa wyższego.
Postanowienia przyjęte przez ministrów edukacji uruchomiły
proces zmian strukturalnych, programowych i organizacyjnych w systemach szkolnictwa
wyższego państw - sygnatariuszy,
który został nazwany Procesem Bolońskim. Proces ten jest zbieżny
z procesami UE zmierzającymi do wzmocnienia europejskiej współpracy w dziedzinie
szkolnictwa
wyższego. Rozwinęły i określiły to decyzje podjęte na szczytach Rady Europejskiej
w Lizbonie (2000), Sztokholmie (2001) i Barcelonie (2002), jak również na kolejnych
spotkaniach Rady UE ds. Edukacji. W ciągu czterech lat od podpisania Deklaracji
Bolońskiej liczba krajów uczestniczących w Procesie Bolońskim wzrosła z 29
do 40.
Proces Boloński łączy się z także z procesem tworzenia Europejskiej
Przestrzeni Badawczej (European Research Area) i jest integralną częścią zmian
mających doprowadzić do realizacji stworzonej przez władze Unii Europejskiej
wizji Europy Wiedzy ( Europe of Knowledge) a w chwili obecnej w jego realizację
zaangażowanych jest już ponad 40 państw.
Najnowsze plany dotyczące realizacji procesu bolońskiego zostały przedstawione
w czasie ostatniego spotkania ministrów edukacji z krajów zaangażowanych w
jego realizację w maju 2005 w Bergen. Więcej na ich temat można znaleźć na:
