Wątkiem przewodnim książki Denkerische und dichterische Heimatsuche stała się wielo-aspektowość ojczyzny (Heimat) jako figury dyskursywnej, która organizuje nowożytny kod kulturowy.
Poszczególne teksty niemiecko- i anglojęzycznego tomu składają się na oryginalną dia-gnozę kultury europejskiej i kondycji ludzkiej. Ich autorzy, wywodzący się z polskich i za-granicznych środowisk akademickich, zaprezentowali różnorodne strategie konceptualizacji wyobcowania współczesnego człowieka (zerwania ciągłości tradycji, alienacji społecznej, akulturacji, anomii, braku autentyczności, utraty jedności z naturą, symplifikacji językowej i pojęciowej, wreszcie nieustannej transgresji i ekscesywności) oraz poszukiwania „domu” („ojczyzny” – realizacji autentycznego człowieczeństwa).