IGNACY MOŚCICKI - WYBITNY NAUKOWIEC, SPRAWNY ORGANIZATOR, WIELKI POLAK, MĄŻ STANU (1867-1946 )

Urodzony 1 grudnia 1867 roku w Mierzanowie (ojciec był uczestnikiem powstania styczniowego). Uczony i wynalazca, współtwórca przemysłu chemicznego w Polsce, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1926 - 1939. Zmarł 2 października 1946 roku i pochowany został w Archikatedrze św. Jana w Warszawie. Symboliczny grób znajduje się w alei zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim.

W 1891 roku ukończył chemię na Politechnice w Rydze. Podczas studiów został członkiem Korporacji Akademickiej Welecja. W Rydze zawiązał wśród studentów i żołnierzy miejscowego garnizonu konspiracyjne tzw. "Koło oświatowe".

W 1892 roku zagrożony dekonspiracją zmuszony był emigrować do Londynu. Tam kontynuował studia w Technical College w Finsbury i w Patent Library. Utrzymywał kontakty ze Związkiem Zagranicznym Socjalistów Polskich, poznał Józefa Piłsudskiego, z którym się zaprzyjaźnił i związał politycznie. W roku 1897 został asystentem na szwajcarskim Uniwersytecie we Fryburgu.

Dokonał wielu odkryć naukowych w dziedzinie elektrochemii i elektrofizyki. Autor 40 patentów i 60 rozpraw naukowych. Jeszcze przed I wojną światową rozpoczął budowę fabryki kwasu azotowego w Borach k. Jaworzna. W latach 1920-1926 pracował na Politechnice Lwowskiej, był profesorem chemii fizycznej i elektrochemii technicznej oraz w r. ak. 1925/26 jej rektorem. W tym samym roku przeniósł się na Politechnikę Warszawską, gdzie objął Katedrę Elektrochemii Technicznej.

Po odzyskaniu niepodległości i objęciu przez Polskę części Górnego Śląska (1922), został mianowany dyrektorem, opuszczonego przez niemiecki personel, Kombinatu Związków Azotowych w Chorzowie na Śląsku. Po jego uruchomieniu i wprowadzeniu udoskonaleń Mościckiego produkcja związków azotowych i nawozów została wielokrotnie powiększona i rozszerzona, co całkowicie uniezależniło Polskę w tym zakresie od importu. Mościcki był także założycielem Państwowych Zakładów Związków Azotowych w Tarnowie.

Od 4 czerwca 1926 roku do 30 września 1939 roku sprawował urząd Prezydenta RP, będąc wykonawcą polityki Józefa Piłsudskiego.

Po wyborze na Prezydenta RP nieodpłatnie przekazał państwu polskiemu prawo do swych patentów. Był czynnym członkiem Akademii Nauk Technicznych w Warszawie i Towarzystwa Naukowego we Lwowie. W 1926 roku wydał dekret, że będzie ojcem chrzestnym dla każdego siódmego syna w rdzennie polskiej rodzinie, która nie była karana. Chrześniacy mieli przywilej bezpłatnej nauki w kraju i zagranicą, także na studiach wyższych, stypendium, bezpłatne przejazdy i opiekę zdrowotną oraz założoną przez państwo książeczkę oszczędnościową na samodzielny start w życiu.

Po wybuchu II wojny światowej, wobec napaści ZSRR na Polskę, 17 września 1939 roku przekroczył granicę i został internowany w Rumunii. Urząd Prezydenta RP złożył 30 września 1939 roku. W grudniu 1939 roku Mościcki wraz z rodziną przeniósł się do Szwajcarii, gdzie zmarł w Versoix pod Genewą.